1. مقدمه ای بر خوردگی گالوانیکی
خوردگی گالوانیکی شکل متداولی از خوردگی است که زمانی رخ می دهد که دو یا چند فلز غیرمشابه در حضور الکترولیت با یکدیگر در تماس باشند. این یک فرآیند الکتروشیمیایی است که در آن جریان الکتریکی بین فلزات مختلف جریان می یابد و منجر به خوردگی تسریع یک فلز و کاهش خوردگی فلز دیگر می شود. خوردگی گالوانیکی می تواند آسیب قابل توجهی به سازه های فلزی و مصنوعات وارد کند و درک علل، اثرات و اقدامات پیشگیرانه آن را ضروری می کند.
2. انواع سلول های گالوانیکی
زوج دو فلزی
یکی از انواع سلول های گالوانیکی که باعث خوردگی می شود، جفت دو فلزی است. این زوج متشکل از دو فلز غیر مشابه است که در محلول الکترولیت غوطه ور شده اند و مانند باتری عمل می کنند. هنگامی که دو فلز توسط یک مسیر رسانا به هم متصل می شوند، جریان الکتریکی ایجاد می شود که منجر به خوردگی گالوانیکی می شود. فلز فعال تر که آند نامیده می شود، دچار خوردگی می شود، در حالی که فلز نجیب تر که کاتد نامیده می شود، خوردگی کمتری را تجربه می کند یا محافظت می شود.
سلول غلظت
نوع دیگری از سلول های گالوانیکی سلول های غلظتی هستند که از آندها و کاتدهای یک فلز یا آلیاژ در محیط های غلظتی مختلف تشکیل شده است. نیروی محرکه الکتریکی در این سلول با اختلاف غلظت سطوح از طریق مسیر خارجی تامین می شود. این اختلاف غلظت منجر به جریان یک جریان یونی می شود که باعث خوردگی گالوانیکی می شود.
3. عناصر مورد نیاز برای خوردگی گالوانیکی
خوردگی گالوانیکی مستلزم وجود چهار عنصر اساسی است: آند، کاتد، الکترولیت و مسیر جریان برگشتی.
آند
آند الکترودی است که در آن واکنش های گالوانیکی الکترون تولید می کند و در نتیجه یون های مثبت تشکیل می شود و یون های منفی تخلیه می شوند. خوردگی در آند رخ می دهد و معمولاً فلز فعال تر در جفت گالوانیکی است.
کاتد
کاتد الکترودی است که الکترون را از آند دریافت می کند. از خوردگی محافظت می شود یا در مقایسه با آند دچار خوردگی کمتری می شود. یون های مثبت در کاتد تخلیه می شوند و یون های منفی تشکیل می شوند.
الکترولیت
الکترولیت رسانایی است که جریان الکتریکی از آن عبور می کند. این می تواند محلول آبی یا مایع دیگری حاوی نمک ها، اسیدها یا بازهای محلول باشد. وجود یک الکترولیت برای تماس یونی بین آند و کاتد ضروری است و به جریان یون اجازه می دهد تا جریان یابد.
بازگشت به مسیر فعلی
مسیر جریان برگشتی به مسیر فلزی اشاره دارد که آند را به کاتد متصل می کند. این می تواند بستر فلزی زیرین یا ماده رسانای دیگری باشد. مسیر جریان برگشتی مدار الکتریکی را تکمیل می کند و اجازه می دهد تا الکترون ها بین آند و کاتد جریان داشته باشند.
4. سری گالوانیکی فلزات
سری گالوانیکی دنباله ای است که فلزات و آلیاژها را بر اساس فعالیت الکتریکی آنها رتبه بندی می کند. این یک نمایش بصری از این است که وقتی دو فلز غیرمشابه در تماس باشند، کدام فلز سریعتر خورده می شود. این سری فلزات را به ترتیب کاهش فعالیت الکتریکی فهرست میکند، با فلزات نجیبتر در بالا و فلزات فعالتر در پایین. فلزات نزدیک به بالا واکنش کمتری دارند و در مقایسه با فلزات پایینتر در فهرست، تمایل کمتری به از دست دادن الکترون دارند. سری گالوانیکی می تواند برای پیش بینی احتمال خوردگی گالوانیکی بین فلزات مختلف استفاده شود.
سری گالوانیکی به شناسایی واکنش پذیری نسبی فلزات کمک می کند و پیش بینی اینکه کدام فلز ممکن است در تماس با فلز دیگر دچار خوردگی گالوانیکی شود را ممکن می سازد.
5. عوامل مؤثر بر خوردگی گالوانیکی
عوامل متعددی بر وقوع و شدت خوردگی گالوانیکی تأثیر میگذارند، از جمله تماس الکتریکی و یونی، وجود یک الکترولیت و جنبههای مفید خوردگی گالوانیکی.
تماس الکتریکی و یونی
خوردگی گالوانیکی به تماس الکتریکی و یونی بین فلزات غیر مشابه نیاز دارد. تماس الکتریکی می تواند از طریق تماس فیزیکی مستقیم یا از طریق مواد رسانای دیگری رخ دهد که جریان الکتریکی را قادر می سازد. تماس یونی با حضور یک الکترولیت ایجاد می شود که اجازه می دهد یون ها بین آند و کاتد جریان پیدا کنند.
وجود یک الکترولیت
وجود یک الکترولیت، مانند محلولی که حاوی نمک ها، اسیدها یا بازهای محلول است، برای وقوع خوردگی گالوانیکی ضروری است. الکترولیت محیطی را فراهم می کند که یون ها می توانند از طریق آن مهاجرت کنند و تماس یونی بین آند و کاتد را تکمیل کنند. این می تواند یک مایع پیوسته یا یک لایه الکترولیت بر روی سطوح فلزی باشد.
جنبه های مفید خوردگی گالوانیکی
خوردگی گالوانیکی می تواند جنبه های مفیدی در برخی کاربردها داشته باشد. می توان از آن برای محافظت از فلز در برابر خوردگی با فداکاری یک فلز فعال تر استفاده کرد. این تکنیک آند فداکاری شامل استفاده از یک فلز قربانی است که فعال تر از فلزی است که باید محافظت شود. فلز قربانی به جای فلز محافظت شده خورده می شود و محافظت کاتدی ایجاد می کند. به عنوان مثال، روی، آلومینیوم و منیزیم را می توان به عنوان آند قربانی برای محافظت از فولاد در آب دریا استفاده کرد.
6. مشکلات ناشی از خوردگی گالوانیکی
خوردگی گالوانیکی می تواند منجر به مشکلات مختلفی در زمینه های مختلف شود. آگاهی از این مشکلات برای جلوگیری یا کاهش تأثیر آنها بسیار مهم است. برخی از مشکلات رایج ناشی از خوردگی گالوانیکی عبارتند از:
لکه شدن و تغییر رنگ سطوح فلزی
آسیب و تضعیف سازه
شستشوی محصولات خوردگی بر روی مواد مجاور
ترک خوردگی و خراب شدن پوشش های محافظ
زیر برش و بلند کردن لایه های آبکاری شده
سوراخ شدن و خوردگی موضعی
درک مشکلات بالقوه مرتبط با خوردگی گالوانیکی برای اجرای اقدامات پیشگیرانه موثر بسیار مهم است.
7. خوردگی گالوانیکی در هنر و حفاظت از میراث
خوردگی گالوانیکی می تواند پیامدهای قابل توجهی در حفاظت از هنر و میراث داشته باشد، زیرا می تواند اجسام و سازه های فلزی مختلف را تحت تأثیر قرار دهد. درک وقوع و اثرات آن در این زمینه ها برای حفظ و نگهداری آثار فرهنگی و بناهای تاریخی ضروری است.
خوردگی گالوانیکی در مجسمه ها
در مجسمه ها، خوردگی گالوانیکی می تواند زمانی رخ دهد که فلزات مختلف در تماس مستقیم باشند، به ویژه در محیط های بیرونی که رطوبت و الکترولیت ها وجود دارند. به عنوان مثال، یک مجسمه برنز قلعی با یک جسم فولادی ملایم می تواند به دلیل تفاوت در واکنش پذیری بین دو فلز، خوردگی گالوانیکی را تجربه کند. فلز فعال تر، در این مورد، فولاد ملایم، خورده می شود و منجر به لکه شدن و آسیب به مجسمه می شود.
خوردگی گالوانیکی در تکیه گاه های سازه ای
تکیه گاههای سازهای مانند آرمیچرهای فولادی مورد استفاده در مجسمههای برنزی، زمانی که رطوبت یا الکترولیتها به اثر هنری نفوذ میکنند، مستعد خوردگی گالوانیکی هستند. تماس بین برنز و فولاد، همراه با حضور یک الکترولیت، خوردگی گالوانیکی را تسهیل می کند. این خوردگی می تواند منجر به لکه شدن، ترک خوردن، و حتی فروپاشی سیستم پشتیبانی شود و پایداری اثر هنری را تهدید کند.
خوردگی گالوانیکی در پیچ و مهره و اتصال دهنده ها
انتخاب نادرست پیچ و مهره و بست می تواند منجر به خوردگی گالوانیکی در اشیاء هنری و میراث شود. به عنوان مثال، استفاده از پیچ و مهره های آلیاژ مس با آلومینیوم می تواند منجر به خوردگی گالوانیکی شود، زیرا مس نجیب تر از آلومینیوم در سری های گالوانیکی است. محصولات خوردگی از فلز فعال تر می توانند فلز مجاور را لکه دار کرده و به آن آسیب برسانند.
خوردگی گالوانیکی در الیاف کربن و کامپوزیت های ماتریس فلزی
استفاده از الیاف کربن بر پایه گرافیت به دلیل ویژگیهای سبک وزن و قوی در کاربردهای هنری و پشتیبانی سازهای محبوبیت پیدا میکند. با این حال، الیاف کربن به دلیل موقعیت گرافیت در سری گالوانیکی می توانند در تماس با فلزات باعث خوردگی گالوانیکی شوند. خوردگی گالوانیکی همچنین می تواند در کامپوزیت های زمینه فلزی رخ دهد که در آن الیاف کربن در فلزات تعبیه شده است که منجر به خوردگی موضعی می شود.
8. خوردگی گالوانیکی در فلزات آبکاری شده
خوردگی گالوانیکی اغلب در فلزات آبکاری شده مشاهده می شود، جایی که فلز نجیب تری روی فلز یا آلیاژ فعال تر آبکاری می شود. رفتار خوردگی گالوانیکی در فلزات آبکاری شده بستگی به این دارد که فلز آبکاری فعال تر یا نجیب تر باشد.
آبکاری فلز فعال تر است
هنگامی که فلز آبکاری فعال تر از فلز زیرین باشد، اگر لایه آبکاری آسیب دیده یا متخلخل باشد، خوردگی گالوانیکی رخ می دهد. به عنوان مثال، فولاد گالوانیزه، که در آن روی روی فولاد آبکاری می شود، می تواند از فولاد از طریق خوردگی گالوانیکی محافظت کند. با این حال، اگر لایه روی خراشیده یا آسیب ببیند، می تواند ترجیحاً خورده شود و فولاد را بدون محافظت باقی بگذارد.
آبکاری فلز نجیب تر است
آبکاری یک فلز نجیب تر روی یک فلز فعال تر می تواند از فلز زیرین محافظت کند. تا زمانی که لایه آبکاری پیوسته و عاری از عیوب باشد، فقط فلز نجیب تری در معرض دید قرار می گیرد و به عنوان مانعی در برابر خوردگی عمل می کند. با این حال، اگر لایه آبکاری آسیب ببیند یا آسیب ببیند، خوردگی گالوانیکی می تواند رخ دهد و نرخ خوردگی فلز زیرین را افزایش دهد.
9. جلوگیری و درمان خوردگی گالوانیکی
پیشگیری و درمان خوردگی گالوانیکی نیازمند بررسی دقیق در زمینه های مختلف از جمله هنر، طراحی و حفاظت از میراث است. اجرای اقدامات پیشگیرانه و اتخاذ مواد و تکنیک های مناسب می تواند وقوع و تاثیر خوردگی گالوانیکی را به حداقل برساند.
ملاحظات در هنر و طراحی
در مرحله طراحی آثار هنری و سازه ها، در نظر گرفتن پتانسیل خوردگی گالوانیکی ضروری است. انتخاب فلزات نزدیک به سری گالوانیکی می تواند احتمال خوردگی گالوانیکی را کاهش دهد. به عنوان مثال، استفاده از فولاد ضد زنگ به جای فولاد معمولی برای آرمیچر در مجسمه های برنزی می تواند از خوردگی گالوانیکی جلوگیری کند.
عایق کاری و جداسازی فلزات
عایق یا جداسازی فلزات غیر مشابه می تواند از خوردگی گالوانیکی جلوگیری کند. استفاده از مواد عایق مانند تفلون یا سایر پلاستیک ها بین فلزات می تواند تماس الکتریکی را به حداقل برساند. با این حال، بازرسی منظم عایق برای تشخیص هر گونه تخریب یا تخلخلی که می تواند الکترولیت ها را به دام بیندازد، ضروری است.
ذخیره سازی و نگهداری
شرایط نگهداری مناسب و نگهداری منظم می تواند نقش بسزایی در جلوگیری از خوردگی گالوانیکی داشته باشد. نگهداری اشیاء فلزی در محیط خشک یا استفاده از پوشش های محافظ مانند موم می تواند قرار گرفتن در معرض رطوبت و الکترولیت ها را به حداقل برساند. بازرسی و تمیز کردن منظم می تواند به شناسایی و رفع علائم خوردگی گالوانیکی کمک کند.
10. مطالعات موردی و نمونه
چندین مطالعه موردی و مثال تأثیر و کاهش خوردگی گالوانیکی را در زمینه های مختلف نشان می دهد. این نمونه های واقعی بینش های ارزشمندی را در مورد چالش ها و راه حل های مرتبط با خوردگی گالوانیکی ارائه می دهند. آنها اهمیت درک مواد، محیطها و فعل و انفعالات خاص در پیشگیری و مدیریت خوردگی گالوانیکی را برجسته میکنند.
11. تحقیقات و پیشرفت های آینده
همانطور که درک ما از خوردگی گالوانیکی در حال تکامل است، تحقیقات و پیشرفت های مداوم برای بهبود اقدامات پیشگیرانه و روش های درمان ضروری است. تحقیقات بیشتر می تواند بر توسعه مواد، پوشش ها و تکنیک های نوآورانه برای به حداقل رساندن خوردگی گالوانیکی متمرکز شود. علاوه بر این، همکاریهای بین رشتهای بین دانشمندان، مهندسان و متخصصان حفاظت از خوردگی میتواند به استراتژیهای مؤثرتری برای حفظ اشیاء و سازههای فلزی کمک کند.
12. نتیجه گیری
خوردگی گالوانیکی یک نگرانی مهم در صنایع مختلف از جمله هنر، حفاظت از میراث و مهندسی است. با درک اصول، علل و اقدامات پیشگیرانه مرتبط با خوردگی گالوانیکی، متخصصان می توانند به طور موثری تاثیر آن را بر سازه ها و مصنوعات فلزی شناسایی، پیشگیری و کاهش دهند. از طریق انتخاب دقیق مواد، عایق کاری و نگهداری منظم، می توان اثرات مخرب خوردگی گالوانیکی را به حداقل رساند و از ماندگاری و حفظ میراث فرهنگی ارزشمند اطمینان حاصل کرد.